Қазыбек Құрайыш - Ана

Казыбек Курайыш Ана

Аязда тоңып мен үшін аямай нәзік терісін
Жасадың кейде ер ісін ана ана
Күн менен ерте жарысып
Отымен ошақ алысып
Келдің ау үйдің қамы үшін ана ана

Досым ау шыныменен білсең ғой жылу деген
Ананың жанары ғой күлімдеген
Жүрегі алаңдаған осындай менің анам
Өзіңсіз мынау маған мәнсіз ғалам

Білемін кейде қажыдың менің де болар жазығым
Жүзіңе түскен әжімің ана ана
Болмайды ау сірә дегенің