Талас Мустафоев - Куйдум куйдум озүндү неге сүйдүм

Жүрчүлен мени жандап
Сүйүүндү мага арнап
Жүрөгүм башкадале
Азгырып алдын арбап
Жаштыктын жайдай ысык
Күндорүн сага арнап аииии

Алаарда жоолук салып
Кеттин белгисиз жайга
Табалбай калдым айла
Озүнсүз күнго конүп
Калганда келдин кайра
Сүйүү оту жанбайт эми
Менден сен таппайсың пайда

А күйдүм күйдүм күйдүм
Озүндү неге сүйдүм
Айыкпас дартым болдун
Күндорүм азап болду
Чырмалып калдым деген
Чын сүйүүн жалган болду аиии

Күйдүрдүн күйдүм
Озүндү неге сүйдүм
Арбалып махабатка
Алданып копко жүрдүм
От болдум түтөп бүттүм
Озүңдөн жүдөп бүттүм

Ойлорум барып айга
Ойлоном чочуп жайга
Изинди катып алып
Издейбе эми айла
Сүзүлгөн тагдыр дагы
Сүйүүндөн эмне пайда аиии

Сезимди жааган ойлор
Себелеп майда майда
Серпилген көздөр кайда
Сендикмин сүйөм деген
Сендеги сөздөр кайда
Жүрөктөн чыгып алып
Жок болдун келбегин кайра